Marco in Nepal & einde stage!

In de vakantie van 2 tot 6 oktober, ja, ze kennen hier redelijk veel vrije dagen en feesten, brengt Marco een bezoek aan Nepal! We (Prateek (een Indiër), Kerstin (een Duitse) en Marco) vertrekken al op 1 oktober in de avond per taxi. De taxi was helaas niet onze eerste keus, maar de treinen waren allemaal al vol. Voor de heenreis staat ongeveer 11 uur effectieve reistijd (dus niet inclusief stops), maar wij doen er dan weer 26,5 uur (incl een paar uur pauze) over… Dit komt mede door het gedoe met de taxi aan de grens. De taxi chauffeur bleek namelijk niet over de juiste papieren te beschikken, wat ons 2 uur en 4300 Rupees extra kostte… Verder moest de taxi chauffeur onderweg een paar keer een uurtje slapen, wat helemaal niet zo raar is. Echter wilde hij meestal niet toegeven dat hij te slaperig was om door te rijden. Hierdoor zijn we een keer bijna tegen een muur aan de zijkant van de weg aangereden. Vanaf toen hebben we wat regelmatiger gestopt. Ook, het had niets met slaperigheid te maken, hebben we onderweg een vogel doodgereden en bijna een vrouw aangereden. De vrouw besloot namelijk, zonder om te kijken, opeens vlak voor ons de weg over te steken…

In Nepal zijn we eerst 2 dagen in Pokhara verbleven. Dit is een mooie stadje (260.000 inwoners) midden in Nepal tussen de bergen. Pokhara ligt aan een meertje wat als een van de hoogtepunten (niet hoogste punten, dat zijn de bergen hier :P ) van Pokhara gezien wordt. Je zou in het meertje mooi de hoge bergen (liggend op 30 km afstand met pieken van 7500 m) kunnen zien reflecteren. Echter was het meertje te troebel hiervoor… Wel hebben pieken van de Himalaya, bedekt met sneeuw, gezien. Het is eigenlijk niet te zien of die bergen nu 3000 m zijn of 7500 m, maar ze zijn in ieder geval wel hoog!
In Pokhara hebben we een ochtend een korte trekking/wandeling naar een tempel op een berg gemaakt. Toen we er bijna waren kwamen we een terrasje tegen. Nou, dat klinkt niet zo speciaal. Echter is dit de eerste keer dat we een terrasje zien tijdens het verblijf in India/Nepal. In India en Nepal kennen ze het idee om rustig buiten wat te drinken eigenlijk helemaal niet. Zo vond Prateek het ook helemaal niet nuttig om ook maar even langer te blijven zitten dan dat nodig is. Verder hebben we in Pokhara nog wat mooie watervallen en een grot bezocht wat zeker de moeite waar was.

Er lopen in Pokhara (erg) veel Chinese toeristen rond. Zij komen speciaal om te gaan paragliden. Leuk natuurlijk, behalve dan dat er zoveel Chinezen (en andere toeristen) zijn dat er voor ons bijna geen plaats meer is om te paragliden en dat de prijs van het paragliden hier erg hoog is. Dit bewaren we nog wel voor een andere keer in India. Het schijnt in Shimla, een plaatsje in het noorden van India waar Marco nog naartoe gaat, ook te kunnen en dan voor 1/3 van de prijs in Pokhara.
We vervolgden onze reis naar de hoofdstad van Nepal: Kathmandu. Het stikt hier van de zowel Hindoeïstische en Boeddhistische tempels en westerse toeristen. Het is jammer dat we als niet Indiërs/Nepalezen altijd vele malen meer entree dienen te betalen. Dit voelt echt als racisme. Zoals bij de heiligste hindoe tempel ter wereld: de Pashupatinath tempel. Deze tempel is eigenlijk alleen voor hindoes; zij kunnen gewoon gratis naar binnen. Prima. In de praktijk kunnen alle Indiërs en Nepalezen gratis naar binnen en de anderen betalen 1000 Nepalese Rupees (€8,-)… Niet prima. Kerstin en ik besluiten om bij de ingang van deze tempel te wachten als Prateek en de taxi chauffeur een bezoekje brengen. Hier lopen vele aapjes rond, wat trouwens bij alle tempels het geval is. We wisten vooraf al dat de aapjes niet altijd even vriendelijk zijn. Tijdens het wachten wist een aapje een portemonnee van iemand te jatten. Ja, zie die maar eens terug te krijgen! Binnen een paar seconde zit het aapje met de portemonnee al boven op de tempel. Een paar minuten later (ja het duurt altijd eventjes voordat er iets gebeurt) gaat er een bewaker naar het aapje op zoek. We weten niet hoe het afgelopen is, maar het lijkt echt een verloren zaak te zijn.

Vanwege de lange heenreis besluiten we al op 5 oktober i.p.v. 6 oktober terug te gaan. Voor de terugreis voegt Fabian, een tweede Duitser, zich bij ons. Hierdoor wordt het gezellig druk in de taxi. Ondanks dat de terugreis verder is dan de heenreis, en dat we 6 uur bij een gesloten grensovergang gewacht hebben, zijn we binnen 24 uur terug op de campus. Een hele prestatie.

Komend weekend zullen we (Marco, Violi en een paar anderen) nog een bezoek brengen aan Lucknow. Hierna zit onze stage er al bijna weer op! Qua project kunnen we tevreden zijn; we zullen twee artikelen publiceren. We hebben hier al één artikel geschreven, en een tweede (eigenlijk veel interessanter) artikel zal Marco samen met onze begeleider in Nederland schrijven. Violi heeft daar in verband met de lerarenopleiding helaas geen tijd voor.

Op 23 oktober wordt er een groot feest gevierd: Divali/Diwali. Het feest staat ook wel bekend als het lichtjesfeest en is een van de belangrijkste feesten van het Hindoeïsme. Hierna zullen we apart gaan rondreizen. Violi gaat rondreizen in zowel India als Nepal en Marco beperkt zich tot India.

We kunnen wel zeggen dat onze stage erg interessant en leuk is geweest en dat we veel van (Noord-) India (en Nepal) gezien hebben. Het nieuwe plan van de tue om alle studenten verplicht een stage in het buitenland te laten doen is misschien geen goed idee, maar een stage in het buitenland is waarschijnlijk wel erg leuk. Wij hebben het hier in ieder geval hier naar onze zin gehad!

In de Cursor (tweewekelijks blad van de tue) van deze week is een (leuk :-) ) stukje over de ervaringen van Marco in India verschenen, wat ook op de blog zal komen. Dit is ook op de website van de cursor te lezen (zie http://www.cursor.tue.nl/magazine/archief/jaargang-57/cursor-4/ voor de Nederlandse versie en http://www.cursor.tue.nl/en/magazine/archive/year-57/cursor-4/ voor de Engelse versie). Er verschijnen op de website van cursor elke week van 3 studenten stukjes over hun ervaringen in het buitenland. Hiervan wordt er één gekozen voor in de papieren uitgave, waarbij Marco deze week de gelukkigste was!